„Przekażcie sobie znak pokoju”
Tuż przed komunią świętą kapłan wzywa do przekazania znaku pokoju. Można podejść do tego gestu i rozumieć go jako gest pojednania przeproszenia bliźniego. Mój grzech dotyka nie tylko Boga, ale też moich relacji z bliźnimi. Dlatego przed przyjęciem komunii także ich proszę o przebaczenie. Chcę pojednać się ze wszystkimi, których mój grzech dotkną żeby do komunii przystąpić bez złości, gniewu, żalu do drugiego. W myśl słów “Zaminim złożysz swój dar pod ołtarzem idź i pojednaj się z bratem”. Niestety ten gest stał się również gestem wzajemnego okazania sobie pewnej życzliwości. Czasem do tego stopnia, że jak się nie odwrócisz i nie kiwniesz do wszystkich sąsiadów i znajomych to nie jest to dobrze widziane. Pisze “niestety”, bo nie o życzliwość i wzajemne zauważanie się chodzi w tym znaku.
Pokój wam
By zrozumieć głębiej ten znak eucharystyczny zajrzyjmy do historii. Dawniej przekazując znak pokoju w czasie Mszy Świętej najpierw Kapłan całował patenę z Chlebem (Chrystusa – już jest po przeistoczeniu). Następnie podawał znak pokoju (pocałunek pokoju) diakonowi lub ministrantowi, który stał najbliżej. Następnie Ministrant podawał ten znak dalej schodząc do ludzi, którzy po kolei od pierwszych do ostatnich przekazywali sobie ten znak. Promieniście od Ołtarza – od Chrystusa płyną pokój na cały lud zgromadzony. To Chrystus Jest pokojem i On nas nim napełnia. Pokój płynie z ofiary Chrystusa jest to pokój pojednania z Bogiem, mocą którego mogę być pojednany z bliźnim i sobą samym.